Ordu Başkanı, 20. Yıldönümünde İngiliz Askerlerinin Irak Savaşındaki Fedakarlığının Boşa Gitmediğini Açıkladı

Yetmişlerde Bağdat’ta BÜYÜDÜM.

Babam Savunma Ataşesiydi ve yaşamak için harika bir yerdi.

General Sir Patrick Sanders, Irak’taki kendi deneyimlerini paylaşıyorKredi bilgileri: PA

Ordu Komutanı ayrıca Irak Savaşı’nın yıldönümünün “neyin doğru gittiğini ve neyin yanlış gittiğini hatırlamak için bir şans” olduğunu söylüyor.Kredi: Rex Özellikleri

Iraklılar inanılmaz naziktiler, şehirde istediğim yere bisikletle gidebilirdim, hafta sonları çölde kamp yapmaya giderdik ve Dicle kıyısında dev nehir sazanı ızgara yapardık.

2007’de 4. Tabur komutanı olarak döndüğüm Irak,
Tüfekler çok farklı bir yerdi.

Komuta etme ayrıcalığına sahip olduğum genç Tüfekçiler, dönemin Carlsberg reklamlarından sonra Basra Sarayı’ndaki üssümüze “dünyanın muhtemelen en kötü sarayı” adını verdiler.

O yıl Mayıs’tan Eylül’e kadar binlerce mermi roket ve havan topu attık. Yaklaşık 100 yol kenarına yerleştirilen bomba bize isabet etti.

Keskin nişancılarla karşılaştık. Hafif silah ateşiyle karşılaştık. Şehre girmek, bir çatışmaya girmek için neredeyse %100 şans demekti.

Sadece o yıl 47 İngiliz askeri öldürüldü ve 202’si öldürüldü.
yaralı. Düşenlerin çoğu kendi alayımdandı.

Irak ihtilafının yirminci yıldönümünü kutlarken, ben
neden birçok gazinin bunu karışık duygularla hatırlayacağını anlayın.

Alayımın yaşadıklarından dönmem uzun zaman aldı.

Bazı karanlık yerlere gittim. Ama bana göre, Irak’taki İngiliz harekatına verilen isim olan Telic Operasyonu’na dönüp bakmak bize eşsiz bir fırsat sunuyor.

Hala zor günlerin fiziksel ve zihinsel yaralarıyla uğraşan gaziler için deneyimlerimizden bahsetmek için bir şans.

Çünkü ancak arkadaşlarımla böyle sohbetler etmeye başladığımda duygularımın normal olduğunu anladım; empatileri ve anlayışları gözlerimi kaldırıp ilerlememe yardımcı oldu.

Gezmenin faydası aynı zamanda bakış açısı getirir. Yıldönümü, neyin doğru gittiğini ve neyin yanlış gittiğini hatırlama şansıdır.

Op Telic olağanüstü bir çabaydı – 2. Dünya Savaşı’nın sonundan bu yana en büyük İngiliz konuşlandırmalarından biri.

Üç hizmeti de kapsıyordu. Başlangıçta yaklaşık 46.000 asker konuşlandırıldı ve bunların arasında 9.500 yedek asker vardı.

İngiltere, Körfez’e 19 savaş gemisi, 14 Kraliyet Filosu Yardımcı gemisi, 15.000 araç, 115 sabit kanatlı uçak ve 100’e yakın helikopter gönderdi.

Birçoğu için ilk “sıcak savaş” deneyimi olmasına rağmen, İngiliz kuvvetlerinin ilk günlerdeki başarıları olağanüstüydü.

Hızla Umm Qasr liman kentini aldılar. Basra’nın kurtarılması, birliklerimizin İngiliz Kuvvetlerinin 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana girdiği en büyük tank savaşını kazandığını gördü.

Ve parlak ABD müttefiklerimizin yanı sıra acımasız bir diktatörü devirdiler.

Saddam’dan önce Irak’ta yaşadığım için Irak halkının onun rejimi altında ne kadar acı çektiğini biliyordum.

Ve onun gitmiş olmasına ne kadar sevindiklerini biliyordum.

Bunu zor yıllar izledi. İsyan alevleri yandı ve merhum Sir John Chilcot sayesinde birçok ders alındı.

Ama askerlerimizin cesaretini de unutmamalıyız. öğrendiklerini gördüm. adapte olduklarını gördüm. Bazı çok ağır darbelere rağmen dayanıklılıklarının ve savaşma ruhlarının geliştiğini gördüm.

Er Michelle Norris, Askeri Haç alan ilk kadın oldu.

Henüz 19 yaşında, temel eğitimden zar zor çıkmış ve şiddetli ateş altında, ağır yaralı devriye komutanını güvenli bir yere çekti.

Er Johnson Beharry, ödüllendirilen ilk Victoria Haçı ödülünü aldı
21. yüzyılda.

Düşman roket güdümlü el bombalarıyla ağır şekilde yaralanmış olmasına rağmen, yaralı yoldaşlarını tehlikeden kurtarmayı başardı.

Irak’ın birçok gazisi bugün hala görev yapıyor. Michelle Norris artık 22 Sahra Hastanesinde Çavuş. Johnson Beharry kısa süre önce Başçavuşluğa terfi etti.

Irak savaşı hala güçlü görüşleri kışkırtıyor. Ancak bugün bu tartışmaları bir kenara bırakıyoruz.

Whitehall’daki Irak ve Afganistan savaşı anıtının yanına ve Staffordshire’daki Ulusal Anıt Arboretum’a çelenkler bırakılacak.

Diğer gaziler gibi düşüncelerim de eski dostlarla olacak.

Hizmet etmeye devam edenler, uzun süredir emekli olanlar ve eve hiç gelemeyenler.

Sekiz yıl içinde binlerce kişi yaralandı, pek çok masum Iraklı
öldü ve 179 İngiliz personeli nihai bedeli ödedi.

Fedakarlıkları boşuna değildi.

Hizmetleri, Irak hükümeti ile güçlü bir ortaklığın temellerini attı; çocukluğumdan hatırladığım o gururlu ülkeyi yeniden inşa etmeye ve daha geniş bir bölgeye istikrar getirmeye yardımcı olmaya devam eden bir ortaklık.

Ve bugün, üniformalı olarak tanıdığım herkesten daha tehlikeli bir zamanda, o çöl savaşçıları gerçek bir ilham kaynağı olmaya devam ediyor. Bize, gelecek günlerin savaşlarını kazanmak için her zaman gerçek cesaret, azimli kararlılık ve saldırı ruhuna ihtiyaç duyulacağını gösterdiler.