Lana Del Rey’in ‘Okyanus Bulvarı Altındaki Tünel’ Hakkında Ustaca İnceleme: SEO Dostu Harika Bir Başlık Hareketsiz Kalın.

‘Ocean Blvd’nin altında bir tünel olduğunu biliyor muydunuz?’ bir hata ile başlıyor. Yardımcı şarkıcılardan oluşan üçlü, ‘The Grants’ merkezi koro hattının patlamasıyla yönetilirken, hata yapıyorlar. Amaçlanan “benim” yerine “akıl” şarkısını söylüyorlar, “Senin aklını yanımda götüreceğim”. Durduruldular, düzeltme yoluyla çalıştırıldılar ve yeniden başladılar, ancak sonraki iki turda ‘e’nin yerini alan hatalı bir ‘d’yi hala duyabiliyorsunuz.

Diğer sanatçılar bu sahte pası temizleyip yerine mükemmel ve cilalı bir şey koyabilirdi, ama Lana Del Rey değil. Bu hata, müziğinde dünyayı ve hayatın kendisini nasıl tasvir ettiğini yansıtıyor – kusurlu, bazen dağınık. Pek çok yönden, sadece parlak ve güzel olmayan açıları yakalayan bir belgeselci.

Dokuzuncu stüdyo albümü, bu yaklaşımın bir başka kanıtı. ‘… Ocean Blvd’de, şimdi hayatına açılıyor, büyük sorular üzerine kafa yoruyor ve ailesi, evi ve geleceği üzerine kafa yoruyor. Şarkılar birbiriyle çapraz referans veriyor, önceki düşünce ve duygulara geri dönüyor ve bu ağır konular üzerinde derin derin düşünürken her gün onun yanındaymışsınız gibi hissettiriyor.

Kayıt, özellikle otuzlu yaşlarında (Del Rey şimdi 37 yaşında) en geleneksel olmayan kadınların bile aklına gelen soru ve şüphelerle yüzleşiyor – bir cevabınız olana kadar toplum sizi rahatsız ediyor. Erkek kardeşini sigarayı bırakması için azarladıktan ve kız kardeşine ‘Fingertips’in ip yüklü baygınlığında yanında olup olmayacağını sorduktan sonra, bunu bir dizi sessiz soru yağmuru takip ediyor. “Bebek iyi olacak mı? / Benimkinden bir tane alabilir miyim? / Ben halledebilir miyim?” usulca soruyor. Daha önce, muhteşem piyano liderliğindeki ‘Sweet’te Del Rey, potansiyel bir partneri “her şeyin tam kalbinde yer alan şeyler hakkında” konuşmaya davet ediyor: “Çocuk istiyor musun? / Benimle evlenmek ister misin? / Long Beach’te deniz kenarında maraton koşmak ister misin?”

Hayatınızı hangi yöne götürmek istediğinizi ve dünyanın bize yüklediği geleneksel beklentilerden hangisini kendiniz için istediğinizi belirlemek doğrusal bir geçiş değildir. Kıvrılan ve dönen, zirveler ve çukurlardan geçen bir tanesi. “Sıra bana ne zaman gelecek?” Lana, hasret çeken başlık parçasını soruyor. Ne hakkında şarkı söylediği net olmasa da, hayatın Büyük Şeyleri – tek bir gerçek aşk, kendi başına bir aile – fikirlerine kolayca uygulanabilir. ‘A&W’da – karanlık ve folky ile başlayan ve ardından kadınsı-iğrenç, alıntılanabilir sözlerle dolu bağımlılık yapan, bas-y outro’ya dönüşen bir parça – bu özlem duygusuna meydan okuyor. “Artık beni sevecek birine sahip olmakla ilgili değil” diyor. “Bir şarkıcının 33 yaşında hala bir yan parça olabileceğini biliyor muydunuz?” diye mırıldanıyor, nazik ama güçlü bir güçle evlen ve barış gündemini hiçe sayarak.

‘…Ocean Blvd’nin diğer büyük anlatısı, hem kan hem de seçilmiş ailedir. Kayıtlarda kardeşlerine, babasına, büyükanne ve büyükbabasına ve daha fazlasına çağrılar var. Açılış şarkısı ‘The Grants’, akrabaları için bu şekilde adlandırılmıştır ve melankoli ve maudlin’den ışıkla delinmeye giderken Del Rey, “kız kardeşimin ilk çocuğu”, “büyükannemin son gülümsemesi” gibi anılarını almaya söz verir. – “benimle” ona yakın olanlardan. Fransız piyanist RIOPY’nin yer aldığı ‘Büyükbaba, derin denizde balık tutarken lütfen babamın omuzlarında durun’ diye Tanrı’ya seslenişler arasında, onu büyükbabasından babasını diğer taraftan korumasını isterken bulur.

Kaydın en güzel ve dokunaklı şarkılarından biri olan “Margaret”, Grant klanının dışında, aşklarının hikayesini anlatan Bleachers’tan Jack Antonoff ve aktör Margaret Qualley’e odaklanıyor. “Margaret ile bir çatıda karşılaştı / Margaret beyaz giyiyordu ve o / ‘Başım belaya girebilir’ / İyi bir yaşam parıltısı yaşadı / ‘Şimdi bu binadan mı atlayım yoksa sokakta mı atlayım’ gibiydi. çift ​​mi?

‘…Ocean Blvd’ büyük sorularının hiçbirine büyük ölçüde yanıt vermese de, ‘Margaret’ bir çözüm gibi bir şeye benziyor. Del Rey, daha önceki ‘Paris, Teksas’tan bir duyguya geri dönerek, “Bildiğin zaman bilirsin,” diye paylaşıyor. Daha sonra nazik bir söz satırıyla şunu ekliyor: “Yani bilmiyorsan pes etme çünkü yeni günün ne getireceğini asla bilemezsin.”

Burada yeni lirik bölgeye adım atarken, Lana da yeni ses dünyalarına giriyor. Dokuzuncu albümü, uzak bir zamandan bir şarkıcı-söz yazarının duygulu, klasik, zamansız seslerini ve eski bir Hollywood yıldızının vokal melodilerini ve tekniklerini birleştiriyor (Audrey Hepburn’ün ‘Sweet’ gibi şarkılarda parçalar söylediğini hayal etmek zor değil) ) tuzak vuruşları, hoparlörü sallayan bas ve Warholian ruhu duygusuyla düzenlenmiş sözlü sözcük parçaları ile.

“Judah Smith Interlude”, Churchome papazının piyano dalgaları ve yumuşak elektro gitarla ayarlanmış vaazlarından birinin dört buçuk dakikalık bir sunumu olan ikincisini temsil ediyor. Ara sıra, Del Rey’den gelen kıkırdamalar ve mırıltılar, bir Fabrika filminin sesi gibi çatırdayarak zirveyi kesiyor. Grammy ödüllü caz ve R&B auteur Jon Batiste tarafından yönetilen bir başka ara bölüm, üzerine bir ses kakofonisi yayılırken şişen ve dönen bir piyano hattının etrafında dönüyor.

Başka yerlerde, Del Rey yeni bir şey icat etmek için diğer sanatçıların eski şarkılarını ve kendi arka kataloğunu kullanıyor. “Peppers”da, bir ilişkiyle ilgili dolambaçlı bilinç akışından yararlanan sinsi, havalı bir kurgu yapmak için Tommy Genesis’in “Angelina”sını örnek alıyor. Bazı sözler ruh halini belirlemede daha başarılıyken, diğerleri kaşları kaldırmak zorunda: “Erkek arkadaşımın COVID testi pozitif çıktı, önemli değil” diye şarkı söylüyor bir noktada. “Öpüşüyorduk, o yüzden onun sahip olduğu her neyse bende var / ağlayamıyorum.”

Bu arada, albüme daha yakın olan ‘Taco Truck x VB’, geleceğini bildiğinizde bariz olan ancak ilk duyduğunuzda sizi izlerinizde durduran bir bükülme ile övünür. Hareketli bir calypso-tinged açılış bölümünün ardından, 2018 single’ı “Venice Bitch”in orijinal, yayınlanmamış versiyonuna geçiş yapan sersemletici enstrümantasyona dönüşüyor – daha karanlık, daha cesur ve aşina olduğumuz versiyondan bile daha iyi.

Hem müzikal olarak hem de yaratıcısının hayatından geçmişten, bugünden ve gelecekten çeken, kaydın geri kalanının ileri geri yankılanan bir albüm için uygun bir son. Ayrıca, “…Ocean Blvd”nin bazı önemli varoluşsal soruları ele alabileceğini, ancak yine de yaşanacak çok eğlence olduğunu ve Del Rey’in modern müziğin en ilgi çekici şarkı yazarlarından biri statüsünü pekiştirdiğini de hatırlatıyor.

Detaylar

• plak şirketi: Polydor Kayıtları
• Yayın tarihi: 24 Mart 2023