Jinekolog, Hindistan’ın kürtaj yasasının hala hak temelli bir yaklaşımdan yoksun olduğunu söylüyor

2021’de yapılan değişikliklere gelince, bazıları iyi niyetli olduğunu düşündüğüm kadar ilginç ama gerçekten bir fark yaratamayacak kadar yüzeysel. Gerçekten işe yarayan, evli kelimesini ortadan kaldırmaktır, çünkü en azından pek de tercih yanlısı olmayan doktorların geçmişte kadınlara kürtaj teklif etmemek için kullandıkları kontrolü ortadan kaldırır. Çünkü yine, sadece bir yasa olduğu için tüm jinekologların seçim yanlısı olduğu anlamına gelmez. “Aaa sen evlisin! Ya da ilk çocuğu yapıp ikinci için bana gel” diyen o kadar çok kişi var ki. Gebelik yaşının 20’den 24’e çıkarılması [weeks] uzun bir dizi davadan sonra oldu ve bunun iyi bir şey olup olmadığından gerçekten emin değilim, çünkü bu dört haftadaki artış, özellikle savunmasız kadınların belirli kategorileri için tanımlanıyor: tecavüzden kurtulanlar, ensest ilişki veya engelliler . Bununla ilgili sorun, yine, paternalist olmasıdır. Buna hak kazanmak için bir şekilde acı çekmiş olmalısınız. Ve bu toplantıların çoğunda bunun çok sık söylendiğini duydum, “Ah, ama kürtajı hak ediyorlar.”

Yani bir kadının gerçekten kürtajı hak etmesi gerekiyor, bu çok sorunlu çünkü sizi hak temelli sohbetten uzaklaştırıyor. Belirli bir kadının savunmasız olduğuna kim karar vermek zorunda? Herkes savunmasız olabilir. Ve yaptıkları diğer şey, eğer fetüsün ciddi bir sakatlığı varsa, aslında herhangi bir gebelik sınırını kaldırmaktır – ki bu çok problemlidir çünkü çok yeteneklidir. Varsayım, engelli bir fetüsün doğmasını istemediğinizdir. Çerçeveleme, kişinin kapasite eksikliği veya arzu ya da her neyse, bu engelli bir çocuğu yetiştirmek istemeyebileceği olsaydı, yine de kabul ederdim. Ama yine de kadınla ilgili değil, çünkü engelli fetüsün doğmasını istemiyorsunuz. Yani, cinsiyet oranı problemi ile aynı. Kız çocuğunun da erkek çocuk kadar istendiği bir toplum yaratmaktansa, ki bu sizin ekonomik ve politik sonuçlarınızın tümünü barındırıyor, kız çocuğunun sadece erkeklere hizmet etmek için doğduğundan emin olmak istiyorsunuz.

Aynı şekilde “Engelliliğin olmadığı bir toplum yaratalım” demek yerine “Mutlaka bitirelim ve bu zayıflıkları ortadan kaldıralım” diyorlar. Ve karar vermek için, orada oturacak bütün bir sağlık kurulu var: bir jinekolog, bir radyolog veya çocuk doktoru, biri başka bir uzman, bir STK. [nongovernmental] temsilci. Sormak zorundayım, bu “Kim milyoner olmak ister?” Mesela, tüm seyirci oy verecek ve sonra sen mi karar vereceksin? Sen kimsin ki ona hamileliğine devam edip etmemesi gerektiğini söyleyeceksin? Bu pek çok şeye bağlıdır, sosyoekonomik durumunuza, kapasitenize, kocanızın destekleyici olup olmamasına bağlıdır. Korkunç hikayelerimiz oldu. Bir keresinde bir adam karısını hastaneye kaldırmış. Uzun süredir doğum yapıyordu ve doğum yapmıyordu ve dediler ki, “Sezaryen olması gerekiyor, ama şimdi bir araçla başka bir yere gitmeniz gerekecek çünkü burada tesisimiz yok. “

Bu arazide, o taksi ona 8.000 rupiye mal olacaktı. [$103]. Ve görünüşe göre, tüm bunları temel olarak hesapladı ve dedi ki, “Bu parayı ödemek zorunda kalırsam, bufalomu satmak zorunda kalacağım. Mandamı satarsam, ne yiyeceğiz? O ölürse, başka bir eş alacağım.” Sözde bunu söyledi. Ve elbette, onu kurtarmanın bir yolu olmadığı için öldü. Ama bu onun hesabıydı. Şimdi, bunu yapmanın korkunç olduğunu anlıyorum. Ancak geçimi bufaloya bağlıdır; kadın vazgeçilmezdir. Bu, toplumumuzun gerçeği ve kadınların yaşamının tüm hiyerarşiye yerleştirildiği yer. Bu nedenle, yüzeysel iddialarda bulunup “Ah, hükümet Hindistan’ın kadınlarına Mart 2021’de Değiştirilmiş OVP Yasasını verdi” demeniz çok sorunlu. Ama bunun arkasındaki niyet neydi? Hala hak temelli bir yaklaşım değil. Ya bir kurbansın ya da yeteneklisin. Ya da bir şekilde 2022’de benim için ciddi anlamda sorunlu olan öjenik, ataerkil zihniyete giriyorsunuz.

Bu değişiklikler küçük iyileştirmelerdir. Evli kelimesini kaldırmış olmaları harika. Ama çoktan geçtiğimizi düşünürsek transseksüel Bill, “kişi” de diyebilirlerdi ama yine de “kadın” diyor. Yani, yapılabilecek küçük şeyler de olmadı çünkü bunun arkasında hak temelli bütüncül bir yaklaşım yok. Yasa gerçekten de mahremiyet, mahremiyet, özerklik için her türlü olanağı, onaylanan her şey kapsamında sağlamıştır. Pratik gerçek bu değil. Ama yine de diğer birçok ülkeden daha iyi durumdayız. En azından bir yasa olduğunu söylemeliyim, hak temelli olmasa da oldukça geniş bir hüküm yelpazesi var.