‘Ev yuvadır’: Polonya’daki Ukraynalılar, Rusya’nın savaşı yeni bir aşamaya girerken seçenekleri değerlendiriyor

Natalia Babenko, Polonya’nın Varşova kentinin hemen dışındaki dönüştürülmüş bir ofis alanında 4 yaşındaki kızı Mariia’nın bir battaniyenin altında şekerleme yapmasını izledi. Pencere pervazına bir Barbie bebek oturdu ve dizüstü bilgisayarda bir çocuk TV şovu oynandı.

“Sıcak bir yer. …Sıcak su var. Bir mutfak var. Hazırlık yapabileceğin, çarşafları yıkayabileceğin bir yer var, bize tüm bunları verdiler.”

“Sıcak bir yer” dedi. “Sıcak su var. Bir mutfak var. Hazırlık yapabileceğin, çarşafları yıkayabileceğin bir yer var, bize tüm bunları verdiler.”

Babenko, Ukrayna’nın güneydoğusundaki Mykolaiv kentinden kaçtıktan sonra 11 Mart’tan bu yana annesi, üç çocuğu ve diğer aile üyeleriyle birlikte ofis binasında yaşıyor.

Ücretsiz konaklama gittikçe daha kötü olabilir. Temiz ve güvenli. Ancak dönüştürülmüş bir ofis alanı – ne kadar iyi donanımlı olursa olsun – evde değil ve Babenko Ukrayna’ya dönmeyi düşünmeden duramayacağını söyledi.

Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmesinin üzerinden yaklaşık iki ay geçti. Rusya şimdi hedefini Ukrayna’nın doğu bölgelerini kontrol etmeye kaydırırken, Polonya’da güvenli bir liman bulan 3 milyon Ukraynalı’nın çoğu şimdi kendilerini bir yol ayrımında buluyor: Eve dönmek mi yoksa yeni bir ülkede yeniden başlama fikrini kabul etmek mi?

İlişkili: Ukraynalı kadın mülteciler güvenliğe ulaştıklarında bile, tek başına hane reisi olarak yeni yüklerle karşı karşıya kalıyorlar.

Diğer dört mülteci aile, Babenko’nun ailesiyle birlikte steril ofis binasında yaşıyor, bir küçük mutfağı ve iki banyoyu paylaşıyor. Haftada iki kez bir gönüllünün Lehçe dersleri vermeye geldiği ortak alanın duvarlarında oyuncaklar, kitaplar ve bağışlanmış bir kara tahta sıralanıyor.

Babendko, “Olumlu düşüncelere sahip olmaya çalışıyoruz” dedi. “Ama biz sadece zaferi bekliyoruz. Sonra da eve gideceğiz.”

Babenko ve ailesi, evlerinden sadece yarım mil uzakta bir çatışma çıktığında 11 Mart’ta Mykolaiv’den ayrıldı.

Dedesi evlerine bakmak için geride kaldı. Mykolaiv’e yapılan saldırıya rağmen zarar görmediklerini bildirdi.

“Şu an için binalar bütün” dedi. “Evde dönecek bir yer ve yapacak bir şey var ve Mykolaiv ve Ukrayna’da yeniden inşa olacağını düşünüyoruz.”

İlişkili: Z’ye izin verilmez: Bazı Avrupa ülkeleri, Rusya’nın Ukrayna’daki savaşını tanıtmak için kullanılan sembolü yasaklamak için harekete geçti

Birçok Ukraynalı o kadar şanslı değil. Ukrayna’nın Rus işgali altındaki bazı bölgelerinde, bazı evler bozulmadan kalsalar bile şu anda erişilemez durumda.

Ukrayna’nın güneydoğusundaki Zaporizhzhya bölgesinden 16 yaşındaki kızı Nastia ile kaçtığında kocası geride kalmak zorunda kaldığı için soyadını vermek istemeyen Tanya için durum böyle.

Kasabaları şimdi tamamen işgal edildi.

Kocamın sözleri kafamdaydı, dedi, kocasının onu onsuz gitmeye teşvik ettiği anı hatırlayarak. “‘Çocuğunuzu düşünün.'”

Nastia, bu bahar savaş planlarını alt üst ettiğinde mezun olmaya hazırlanıyordu. Şimdi, Lehçe’yi çabucak öğreniyor, ancak yeni bir ülkede yüksek öğrenim görmeyi hayal etmediğini söyledi. Tıbbi çalışanları eğiten bir kariyere girmeyi hayal ediyordu ama şimdi ailesinin bunu karşılayıp karşılayamayacağından emin değil.

Nastia, “Şimdilik bunun bir olasılık olmadığını anlıyorum,” dedi. “Bu çok pahalı. Bilmiyorum. Belki şimdi, farklı bir şey.”

İlişkili: Ukraynalı Amerikalılar neden Ukrayna kültürünü ve ulusal egemenliği korumaya kararlılar?

Pek çok insan, yakın zamanda kurtarılan veya Doğu Ukrayna’nın göreceli güvenliğinde bulunan şehirlere geri dönüyor. Kiev belediye başkanı Vitali Klitschko’ya göre, Kiev’de her gün 50.000 kişi geri dönüyor.

Polonya’nın Przemysl kasabasında, sınıra 15 dakika uzaklıktaki Ukrayna Evi’nde gönüllü olan Kasia Komar-Macyńska, çok sayıda Ukraynalının Ukrayna’ya geri döndüğünü de gördüğünü söyledi.

“Belki burada Przemysl’deki tüm insanların yarısı [have left]. Ukrayna’ya geri dönmek istiyorlar ve bence bu çok hızlı.”

Komar-Macyńska, “Miktarını söylemek zor, ama birçoğu var” dedi. “Belki burada Przemysl’deki tüm insanların yarısı. Ukrayna’ya geri dönmek istiyorlar ve bence bu çok hızlı.”

Ukrayna Evi, Ukraynalı mültecileri kabul etmek için kültürel bir alandan bir kabul merkezine dönüştürüldü. Organizatörler gösterişli tiyatroda 50 yatak kurdu ve geçtiğimiz günlerde bir hafta içi öğleden sonra bir avuç insan uyukluyor ya da kitap okuyordu, diğerleri ise sahneye kurulan giysi bağışlarına bakıyordu.

İlişkili: Gürcistan’daki Ruslar Ukraynalıların tahliyesine yardım ediyor

Ukrayna Evi, Przemysl’de uzun süre kalmak isteyenler için Lehçe dersleri vermeye başladı, ancak hizmetlerinin çoğu daha geçici olanlara yönelik.

Polonya’ya gelen birçok Ukraynalı, Ukrayna sınırına mümkün olduğunca yakın kalmak istiyor, ancak organizatörler mültecileri daha iyi kaynaklara sahip diğer kasaba ve şehirlere doğru ilerlemeye teşvik ediyor.

“[Przemysl is] iş bulmak için iyi bir yer değil, sadece mülteciler için değil,” dedi Komar-Macyńska. “Küçük bir kasaba.”

İlişkili: Ukrayna’nın LGBTQ topluluğu Berlin’e sığındı

Krakow şehrinin savaştan önce 800.000 sakini vardı; şimdi, 1 milyonluk bir şehir. Krakow’daki Ukrayna Katolik Kilisesi’ne katılım hızla arttı. Ancak Peder Dmytro Fedlyuk, yeni kurulan cemaat üyelerinin çoğunun Ukrayna’ya geri döndüğünü ve bazılarının asla uzun süre kalmayı düşünmediğini söyledi.

“Gerçekten gelip bana çocuklarını burada annesiyle birlikte bırakacağını söyleyen bir kadın var. … Ve onlara geri döneceğini çünkü çok iyi bir nişancı olduğunu ve şimdi savaşta kendisine ihtiyaç duyulduğunu söyledi.”

Fedlyuk, “Gerçekten gelip bana çocuklarını annesiyle birlikte burada bırakacağını söyleyen bir kadın var,” dedi. “Ve onlara geri döneceğini çünkü çok iyi bir nişancı olduğunu ve şimdi savaşta ona ihtiyaç duyulduğunu söyledi.”

İleriye bakıldığında, çoğu Ukraynalı da yeniden inşa sürecinin bir parçası olmak istiyor.

“Gerçekten fark ettiğim şey, Polonyalılar insanlara ne kadar iyi davranırsa davransın, herkesin eve hasret duyması” dedi. “Gelen insanlar için burada işler iyi olsa da, ev evdir.”