‘Bilgi silahımız oldu’: Ukraynalı çocuklar savaşın ortasında okula dönüyor

Perşembe günü, Ukrayna’nın Lviv kentinde her yaştan öğrenci, vyshyvankalar, ya da geleneksel Ukrayna işlemeli kıyafetleri – ve öğretmenlerine çiçek hediyeleri getirerek – 27 Numaralı Okula gittiler.

Oksana Vasko oradaydı, üçüncü sınıfa giden oğlunu bırakıyordu.

“Düşündüğüm ilk şey, bugünlerde okulu ziyaret etmenin güvenli olup olmadığı, çünkü [there] ülkemde savaş var. [But] devam etmeliyiz [to] çalış çünkü tek umut çocuklarımız.”

Perşembe, ulusal bir tatil olan Ukrayna’da okulun ilk günüydü. Rusya ile savaş tüm şiddetiyle devam etse de, Lviv’deki birçok çocuk, çoğu için Şubat ayında ara verilen okula geri dönüyor.

Ülkedeki okulların yarısından fazlası yeniden açılıyor The Washington Post’un bildirdiğine göre, yüz yüze öğrenmeye.

Başkan Volodymyr Zelenskiy, birçok öğrencinin savaş nedeniyle evden uzakta veya çevrimiçi olarak derse gideceğini söyledi.

Washington Post’un haberine göre, Rus ordusu ülke genelinde 2.400 okula zarar verdi ve yetkililere göre 269 okul tamamen yıkıldı.

Binlercesi Ukraynalılar arasındayken yüzlerce çocuk da öldü veya kayboldu Rusya’ya zorla nakledildi Rus işgali altındaki bölgelerden.

Ama bir yazılı açıklamadaZelenskiy, Ukraynalı öğrencilere eğitimlerinin ülkenin geleceği için hiç olmadığı kadar önemli olduğunu söyledi.

“Çünkü bu bilgi bize güç veriyor. Bu bilgi bizim silahımız oldu” dedi ve ekledi, “Bilmek ve savunmak her zaman el ele gider.”

Ebeveyn Vasko, Lviv’in nispeten güvenli olduğunu bildiğini söyledi – ancak hava saldırısı sirenleri burada birkaç günde bir çalıyor.

“Bugün sadece bir dersimiz var, hoş geldiniz, okula dönüş gibi ve ondan sonra [the] aşırı durumda nasıl davranmaları gerektiğinin tekrarı[s] ve sığınağa gidecekler ve ne yapacaklarını öğrenecekler.”

Lviv’deki düzinelerce okulda ya bomba sığınağı var ya da birine erişimi var.

Öğrenci Serhii Pavlenko, ilk günkü atmosferin pek iyi olmadığını söyledi: “Öğrenmiyoruz. [anything]öğretmenimiz göster[ed] biz nerede [the] sığınak [is]ve savaşla ilgili ders gibi.”

Başka bir öğrenci, Alexander Kiendrats biraz daha iyimserdi.

“Bence biraz farklı çünkü bu yıl Rusya ile bir savaşımız var, bu yüzden belki bazen alarmımız olacak, bu yüzden aşağı inmemiz gerekecek, ama bence aynı zamanda olacak. [be] Bizim için iyi, bu yüzden umarım iyi olacağız” dedi.

Lviv’deki okullar yeni öğrencilere hizmet veriyor – yaklaşık 150.000 ülke içinde yerinden edilmiş insan buraya taşındı.

Maryna Sologub, doğu Ukrayna’da şu anda Rus kuvvetleri tarafından işgal edilen bir şehir olan Lysychansk’tan.

Gün acı tatlı, dedi. Kızı Eva Sologub’un Lysychansk’taki eski okulu Rus bombardımanı sonucu yandı.

Ancak Eva Sologub, günün iyi geçtiğini söyledi. Yine de, bir gün şehri yeniden inşa ettiklerinde Lysychansk’a geri dönmeyi umduğunu söyledi.

Ancak Maryna Sologub, geri dönecekleri bir şey olmayacağından endişe ettiğini söyledi.

İngilizce öğretmeni Marta Trush, savaşın etkisiyle öğrencilerinde şimdiden değişiklikler gördüğünü söyledi.

“Bugünlerde yetişkin oluyorlar, bir yetişkin değiller. [child]bir yetişkin.”

Marta Trush, öğrencilerinin çocukluklarının bir kısmını kaybettiklerinden endişe ettiğini söyledi.

“Konuşmamızın tüm konusu savaş, tatillerini nasıl geçirdikleri değil, sadece savaş.”

Ve Marta Trush savaşın etkisiyle bizzat ilgileniyor. Babası güneyde bir yerde ön saflarda. Onunla en son 10 gün önce konuşmuş.

Marta Trush böyle zamanlarda dengeyi bulmanın zor olduğunu söyledi.

“Dengeyi sağlamak çok zor çünkü babamı düşünüyorum, kardeşim de iki hafta önce öldü. Maalesef çok zor. [But] yaşamalıyız, savaşmalıyız, iyi düşünmeliyiz, hepsi bu.”

Erkek kardeşi Danilo Trush 25 yaşındaydı ve Ukrayna ordusunda görev yapıyordu.

Ancak pozitif kalmaya ve okul yılı başlarken odaklanmaya çalıştığını söyledi. Ve bomba sığınağına mümkün olduğunca az ziyaret olmasını umuyor.