Annem Yatma Zamanı Kavgalarını Pijama Partisi Eğlencesine Dönüştürdü, Ebeveynlik Daha Kolay

• Bir ebeveyn olarak, yatmadan önceki kavgalardan daha az zevk aldığım bir şey yok.
• Kızıma odasında uyduruk bir otele giriş yaptırarak yatma saatini oyuna çevirdim.
• Uyku zamanını oyun haline getirmek, yalnız bir ebeveyn olarak çocuklarımın işbirliği yapmasını sağladı.

anne olmak harika ama aynı zamanda zorlayıcı, özellikle çocuklarım yaptıkları maskaralıklarla beni şaşırttığında. Beni sürekli şaşırtan şeylerden biri, yatma zamanının ne kadar zor olabileceğidir.

Geç saatlere kadar ayakta kalmak istediğimi ve annemi beni biraz daha fazla uyanık tutacak herhangi bir şey için sadece beş dakika daha dırdır ettiğimi hatırlıyorum. Ama tam anlamıyla erimeleri hatırlamıyordum ve öfke nöbetleri ben diğer tarafa geçene kadar yatma vakti savaşı.

Arkaya yaslan

Geçen gün kızım kaba davrandığımı – ki bu da sadece anne olduğum ve sınırları koruduğum anlamına geliyor – ve onun ayrılıp kaçtığını söyledi. Kızım oyuncak valizini topladı ve bana “Ben bu evden çıkıp arkadaşıma gidip bir şeyler atıştıracağım” dedi.

Ona hayır demek, onu kalmaya zorlamak ya da mantığını görmesini sağlamak yerine, “Harika” dedim. Kızımla kavga etmemeyi seçtim. Onu gitmemeye ikna etmeye çalışmak yerine kalmayı gitmekten daha heyecanlı hale getirdim.

“Neden odanı bir otel yapmıyoruz, sen de giriş yapabilirsin?” Yan gözle gülen bir insan olsaydı o anki kızım olurdu. Kızım otellerle ilgili her şeyi seviyor, bu yüzden seveceğini biliyordum.

Check-in zamanıydı

“Farlyn Woods Hotel’e hoş geldiniz. Rezervasyonunuz var mı?” Diye sordum.

“Evet!” dedi bana hem adını hem de adresini vererek.

“Müthiş. Sana odanı göstermek istiyorum. En iyilerimizden biri. İkinci katta,” dedim ranzasındaki merdivenleri işaret ederek. “Yalnızca merdivenlerden yukarı çıkmanız gerekecek. Bavulunu burada bırakabilirsin. Ve ücretsiz sarılma ve öpüşme hizmetimiz var. Sarılmak ve öpmek ister misin?”

“Evet!” dedi ve sonra merdivenlerden yukarı çıkıp yatağına kıvrıldı.

Sonra abisi “Ben de check-in yapmak istiyorum!” dedi.

Resepsiyon olarak hazırladığım koltuğa geldi, girişini yaptım ve odasını gösterdim. “Bu da en iyilerinden biri” dedim. Burada, zemin katta ve Örümcek Adam çarşaflarıyla birlikte geliyor. Sarılıp öpmek ister misin?”

Kızımı kendi dünyama geri döndürmeye çalışmak yerine onların dünyasına katıldığım için yatma zamanı birdenbire bu eğlenceli sürece dönüştü. Gözyaşları içinde yatağa girmek yerine, herkes gülümseyerek uykuya daldı.

Oyun oynamak daha az stres atmamı sağlıyor

Olarak yalnız ebeveyn, Gün aşırı stresli geçtiğinde veya ebeveynlik molasına ihtiyacım olduğunda dizginleri alacak kimsem yok. Çocuklarımı işbirliği yapmaya ikna etmenin başka yollarını bulmalıyım – çünkü onlar büyük duygulara sahip küçük insanlar ve akıl yürütme her zaman işe yaramıyor. Ebeveynliğimi oyunlaştırmak, bunu hepimiz için daha eğlenceli hale getiriyor ve beni yol boyunca birkaç tartışmadan veya ses yükseltme anlarından kurtarıyor.

Bu bir fark yaratıyor, çünkü strese girdiğimde çocuklarım, yapmalarını istediğim mantıklı şey için benimle kavga etmek istiyor. Çocuklarım sınırlarını genişletiyor, neler başarabileceklerini öğreniyor ve her gün istediklerini nasıl ifade edeceklerini keşfediyorlar. Yatma vakti geldiğinde, küçük bedenleri – ve beyinleri – duygusal bir maraton koşar ve öfke nöbetleri başlayabilir.

Çocuklarıma beni dinlemelerini sağlamak için sahip olduğum en iyi aracın, onlarla oldukları yerde buluşmak olduğunu öğrendim. Bu, sevdikleri şeylere, onları motive eden şeylere dokunmak ve mümkün olduğunda her şeyi oyuna dönüştürmek anlamına gelir. Stresimi azaltıyor ve çocuklarım için de daha iyi bir deneyim yaratıyor.